بهینه سازی زمان سفربا ناوگان حمل ونقل عمومی شهری با استفاده از مدل سازی با شبکه های پتری

رشد سریع جمعیت و شهرنشینی در دهه های اخیر مسائل و مشکلات ترافیکی را در زندگی روزمره بشر پررنگ‌ترکرده است. یکی از مهمترین اهداف پژوهش در حوزه ترافیک ، بهینه سازی جریان حمل ونقل عمومی است. در این تحقیق با استفاده از یک مدل کنترلی از شبکه های پتری و با اولویت دادن به سیستم حمل ونقل ناوگان اتوبوسرانی شهری نسبت به دیگر خودروها، زمانهای چراغهای راهنمایی ورانندگی واقع در یک چهارراه به گونه‌ای تنظیم می‌شود که تا حد امکان، یک اتوبوس بتواند در اسرع وقت از چهارراه عبور کند. در نتیجه زمان توقف مسافران داخل یک اتوبوس کاسته می‌شود و با توجه به ظرفیت مسافر بیشتر یک اتوبوس نسبت به دیگر خودروها، درمجموع زمان سفرکلیه مسافرین عبوری از یک تقاطع کمتر می‌شود. به گونه ای که متوسط زمان توقف هر مسافر تقریبا به میزان 8 درصد در بهترین حالت کاهش می یابد. که این مقدار در شرایط مختلف تردد اتوبوس تغییر می‌کند.